Odpowiedzialność karna na narażenie na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu związane z zakażeniem koronawirusem (art. 160 k.k. w zw. z art. 161 k.k.) Powyżej opisane przestępstwo, wynikające z art. 161 kodeksu karnego dotyczyło wyłącznie sytuacji, w której sprawca narażał drugą osobę na zarażenie. Od 8 grudnia wszedł w życie znowelizowany Kodeks prawa kanonicznego. Zawarte w nim zmiany będą obowiązywać zarówno duchownych, jak i wiernych. Kary dotyczyć będą m.in. zdradzenia tajemnicy spowiedzi. – Konsekwencje pod karami będą obejmować też te osoby, które przychodzą się spowiadać. Im także nie wolno mówić o tym, co System kija i marchewki, mandaty za niechodzenie na wybory tak jak w Belgii miałyby zachęcić do głosowania – to jeden z pomysłów jaki podczas niedzielnych wyborów przedstawił europoseł Ale jak twierdzi, jego genderowa tożsamość a niechodzenie na religię to odrębne sprawy. Rodzice wypisali go z katechezy jeszcze w siódmej klasie, niedługo przed wypisaniem Justyny. W świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego niektóre z zachowań uzasadniających nałożenie kary porządkowej mogą być jednocześnie podstawą wypowiedzenia a nawet rozwiązania bez wypowiedzenia z winy pracownika umowy o pracę. Wypowiedzenie jak i rozwiązanie umowy o pracę nie jest karą porządkową, ale może być uznane za środki Z ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji wynika, że jednorazowo kara za niechodzenie do szkoły może wynosić 10 tys. zł, a w sumie maksymalnie 50 tys. zł. Co więcej, w takim przypadku sprawa powinna trafić także do sądu rodzinnego, który ma obowiązek wyegzekwować od rodziców posyłanie dziecka do szkoły. K7XAC7. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nałożył na Open Life Towarzystwo Ubezpieczeń Życie karę w wysokości ponad 20 mln zł za nieuczciwą sprzedaż tzw. polisolokat. Sprawdź co to jest misselling i jak się przed nim bronić. UOKiK ustaliło, że ubezpieczyciel proponował konsumentom ryzykowne fundusze kapitałowe, nie biorąc pod uwagę ich potrzeb i oceny profilu ryzyka, a umowy zawierane były na czas dłuższy, niż sobie tego życzyli klienci. –To działanie nieuczciwe, narażające konsumentów na poniesienie przez nich strat finansowych wyższych, niż są w stanie zaakceptować. To niewątpliwie również przejaw braku odpowiedzialności ze strony instytucji finansowej i nadużycie zaufania klientów, którzy mają prawo oczekiwać, że ubezpieczyciel – jako instytucja zaufania publicznego – zaoferuje im produkt dostosowany do potrzeb i profilu ryzyka – mówi Prezes UOKiK, Tomasz Chróstny. Co to jest misselling? Misselling to zjawisko, które jest obecne w Polsce już od kilkunastu lat. Dotyczy szczególnie rynku finansowego i ubezpieczeniowego i polega na sprzedawaniu klientom produktów i usług, których nie potrzebują. To szereg czynności , które mają działać na szkodę konsumenta, naganne procedury sprzedaży, czy niewłaściwa ekspozycja towarów. Za misselling uznawane są także wszelkie działania mające wprowadzić konsumenta w błąd, np. niedokładne informowanie o opłatach dodatkowych, czy o ponoszonym ryzyku. Dość popularnym przykładem wykorzystywania tej nieuczciwej praktyki są polisolokaty. To połączenie klasycznej polisy na życie z lokatą – część wpłacanych środków miała być przeznaczana na ubezpieczenie, a część na inwestycje. Niestety odnotowano wiele przypadków, w których konsumenci, nieświadomi ryzyka, decydowali się na zachwalane przez przedstawicieli polisolokaty, po czym tracili zainwestowane środki. Okazywało się, że większość pieniędzy przeznaczana była na niepewne akcje, które przynosiły straty. Misselling, a prawo Zgodnie z rozporządzeniem MIFID II, instytucje finansowe, które oferują produkty inwestycyjne (np. ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym) są zobowiązane do weryfikacji, czy ich produkt odpowiada potrzebom finansowym, doświadczeniu inwestycyjnemu i wiedzy klientów. Muszą również ocenić ich akceptowalny poziom ryzyka. Konsumentowi powinna zostać przedłożona do wypełnienia ankieta adekwatności. Jej analiza pozwala stwierdzić, czy produkt odpowiada potrzebom klientów, jest dla niego wystarczająco zrozumiały i nie za bardzo ryzykowny. W przypadku stwierdzenia nieadekwatności instytucja ubezpieczeniowa powinna odmówić sprzedaży i poinformować o tym na piśmie. Oczywiście konsument ma możliwość, mimo wszystko, zawarcia umowy, musi być jednak wyraźnie świadomy ryzyka, specyfiki produktu i braku adekwatności, co potwierdza składając pisemne oświadczenie. Chroń się przed nieuczciwymi praktykami! Ustalono, że ubezpieczyciel Open Life TU Życie stosował opisane praktyki od 2016 do 2018 roku, niewykluczone jednak, że można się z nimi spotkać również w innych instytucjach finansowych. Aby nie narazić się na straty i niepotrzebny stres powinniśmy przede wszystkim kierować się zasadą ograniczonego zaufania – dokładnie czytać przedstawiane nam umowy i nie podpisywać dokumentów, których nie rozumiemy. Warto skonsultować niejasne umowy z kimś innym, bądź poszukać wiarygodnych opinii na ich temat w Internecie. Zarzuty UOKiK dla influencerów fitness za posty na Instagramie. Grozi im spora kara 25 lipca 2022, 12:11. 3 min czytania Prezes UOKiK stawia pierwsze zarzuty trzem influencerom z branży fitness i ich reklamodawcy w związku z nieprawidłowym oznaczaniem treści reklamowych na Instagramie — poinformował Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Zarzut kryptoreklamy postawiono spółce Olimp Laboratories. Wśród influencerów, którym UOKiK stawia zarzuty, jest Katarzyna Dziurska | Foto: Piotr Fotek/REPORTER / East News Spółka Olimp Laboratories oraz influecnerzy z branży fitness Katarzyna Dziurska, Katarzyna Oleśkiewicz–Szuba oraz Piotr Liskek usłyszeli zarzuty dotyczące złego oznaczania reklam w mediach społecznościowych "Upominaliśmy rynek od dawna o tym, aby reklamodawcy oraz sami influencerzy przejrzyście informowali o komercyjnym charakterze wpisów" — podkreśla prezes UOKiK Prezes poinformował, że influencerzy nie mogą bezrefleksyjnie robić tego, co im każe reklamodawca Podkreślił, że są przedsiębiorcami i z tego powodu mają pewne obowiązki prawne Wszczęte postępowania mogą zakończyć się nałożeniem kar za naruszanie zbiorowych interesów konsumentów w wysokości do 10 proc. obrotu Więcej takich informacji znajdziesz na stronie głównej "Prezes UOKiK Tomasz Chróstny wszczął cztery postępowania, stawiając zarzuty nieprawidłowego oznaczania materiałów reklamowych w mediach społecznościowych. Zarzut kryptoreklamy postawiony został spółce Olimp Laboratories zlecającej reklamy swoich produktów influencerom w social mediach" — podał w poniedziałek Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Urząd wyjaśnił, że spółka zawierała z twórcami umowy, w których zobowiązywała się do zapłaty za publikację postów i relacji na Instagramie na temat produkowanych przez nią suplementów diety i innych produktów. W korespondencji z twórcami namawiała ich do stosowania niejasnych oznaczeń, sprzecznie do zaleceń komunikowanych od samego początku przez Urząd. Influencerzy mieli bowiem oznaczać posty czy relacje takimi hashtagami jak: #olimpad #nazwaproduktu — wskazał UOKiK w komunikacie. Urząd przypomniał, że od września ubiegłego roku prezes UOKiK informuje o tym, że treści sponsorowane na Instagramie, TikToku czy Facebooku zamieszczane przez influencerów należy oznaczać w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości odbiorcy co do charakteru wpisu. Wcześniej prezes UOKiK wskazywał, że oznaczanie treści skrótami, w formie anglojęzycznej, jak #ad czy stosowanie samego hashtaga #współpraca, jest niewystarczające. "Okazuje się jednak, że nadal zdarza się wśród reklamodawców oraz influencerów, którzy w świetle prawa są przedsiębiorcami, nienależyte podchodzenie do swoich obowiązków" — podał Urząd. Czytaj także w BUSINESS INSIDER Zobacz także: Ma 350 tys. subskrypcji na YouTube. Mówi, ile można zarobić na reklamach i współpracy z partnerami Zdaniem UOKiK również umieszczanie oznaczeń na końcu opisu czy słabo widocznych np. ukrytych pod nazwą użytkownika, może stanowić praktykę wprowadzającą w błąd — podkreślono. "Upominaliśmy rynek od dawna o tym, aby reklamodawcy oraz sami influencerzy przejrzyście informowali o komercyjnym charakterze wpisów w mediach społecznościowych. Wskazywaliśmy określenia, które są niewystarczające i mogą tym samym wprowadzać odbiorców w błąd. Jeśli słowo »współpraca« tak bardzo przypadło twórcom do gustu, to powinni oni wówczas wyraźnie określać jej charakter np. jako komercyjna/reklamowa, aby nie pozostawiać swoim odbiorcom wątpliwości" – wyjaśnił prezes UOKiK Tomasz Chróstny, cytowany w komunikacie. Jego zdaniem stosowanie hashtaga składającego się z połączenia nazwy firmy z anglojęzycznym skrótem "AD" niewiele ma wspólnego z transparentnymi działaniami reklamowymi w internecie, zwłaszcza że Olimp Laboratories w mailach do swoich partnerów biznesowych nawiązuje do "mocnego zainteresowania UOKiK poczynaniami influencerów na portalach Social Media". Ponadto prezes UOKiK postawił zarzuty niejednoznacznego oznaczania materiałów reklamowych na Instagramie (zarówno tych zleconych przez spółkę Olimp Laboratories, jak i innych reklamodawców) trzem influencerom z branży fitness — Katarzynie Dziurskiej, Katarzynie Oleśkiewicz–Szubie oraz Piotrowi Liskowi. Twórcy w swoich wpisach promują za wynagrodzeniem produkty różnych reklamodawców i nie oznaczają treści sponsorowanych w sposób jednoznaczny, czytelny i zrozumiały. Tym samym mogą wprowadzać konsumentów w błąd w zakresie charakteru tych postów oraz relacji. Dalsza część artykułu znajduje się pod materiałem video: Zobacz także: Mogą kupić dom za jedną kampanię. Tak zarabiają influencerzy "Zebraliśmy materiały, które potwierdziły, że nieoznaczanie postów komercyjnych w sieci nie wynika z zaniedbań twórców, a wytycznych reklamodawców. To niedopuszczalne i nie zamierzamy tego tolerować. Za nieprawidłowe oznaczanie treści sponsorowanych odpowiedzialność ponieść może zarówno sam influencer, jak i reklamodawca, z którym współpracuje" — wskazał Chróstny. Prezes poinformował, że influencerzy nie mogą bezrefleksyjnie robić tego, co im każe reklamodawca. Są przedsiębiorcami, co wiąże się nie tylko z wykonaniem usługi i otrzymywaniem wynagrodzenia, ale też z koniecznością przestrzegania obowiązków natury prawnej oraz dobrych obyczajów – dodał. Wszczęte postępowania mogą zakończyć się nałożeniem kar za naruszanie zbiorowych interesów konsumentów w wysokości do 10 proc. obrotu. Urząd podkreślił, że oprócz tego, że twórcy i reklamodawcy powinni pilnować prawidłowego oznaczenia treści komercyjnych, to muszą wywiązywać się z innych obowiązków, które ciążą na przedsiębiorcach – udzielania urzędom wyjaśnień. Przypomniał, że niedawno informował o pierwszych karach za brak współpracy z prezesem UOKiK – influencerzy nie odpowiadali na zapytania Urzędu, nie odbierali korespondencji, unikali przedstawienia niezbędnych dokumentów. Może to utrudniać — jak wskazał — zbadanie praktyk oraz wydłuża znacząco możliwość ustalenia stanu faktycznego. Zobacz więcej: Maffashion — 30 tys. zł. Kruszwil — 50 tys. Influencerzy ukarani przez UOKiK Urząd podał, że kończy prace nad rekomendacjami dotyczącymi oznaczania materiałów reklamowych przez influencerów w mediach społecznościowych, które ułatwią przestrzeganie obowiązującego prawa. zapytał(a) o 18:05 Co moze zrobic szef za nie chodzenie na praktyki zawodowe? Witam mam problem jestem w ostatniej klasie zawodowej . Na poczatku gdy zaczynalam 3 klase zaszlam w ciaze oczywiscie chodzilam do konca na praktyki . Niestety pozniej z powodu ze nie mialam z kim zostawic dziecka to jak urodzilam po prostu przestalam chodzic i do szkoly i na praktyki . Teraz przyszlo mi ze szkoly ze mnie wywalili po prostu ze nie zdalam . Pracodawczyni takze wyslala mi kartke ze musze sie u niej stawic obowiazkowo . Co jak sie nie stawie czy moze mi cos zrobic ze przestalam chodzic na praktyki i do szkoly? Czy moze mi grozic zebym oddala cale pieniadze ktore dostawalam przez te 3 lata? Odpowiedzi Mokry329 odpowiedział(a) o 18:53 wyrzucic i pozniej ciezko z zalatwieniem praktyk zawodowych :) Uważasz, że ktoś się myli? lub Nasz syn sprawia problemy wychowawcze. Sąd zobowiązał nas jako rodziców do współpracy ze szkołą, do której uczęszcza. Czy sąd może nałożyć na nas jakąś karę, jeżeli nie wywiążemy się z nałożonego obowiązku? Obowiązki rodzicówZgodnie ustawą o postępowaniu w sprawach nieletnich sąd może zobowiązać rodziców do: poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego, a także do ścisłej współpracy ze szkołą, do której nieletni uczęszcza, poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub inną poradnią specjalistyczną, zakładem pracy, w którym jest zatrudniony oraz lekarzem lub zakładem leczniczym.; naprawienia w całości lub w części szkody dokonanej przez chodzi o poprawę warunków bytowych lub zdrowotnych nieletniego, to sąd opiekuńczy może zwrócić się do właściwych instytucji państwowych lub społecznych oraz jednostek samorządu terytorialnego o udzielenie niezbędnej pomocy w poprawie warunków wychowawczych, zdrowotnych lub bytowych również: Mediacja w sprawach nieletnich Kara pieniężna za uchylanie się od obowiązkówGdy rodzice uchylają się od wykonywania obowiązków nałożonych na nich przez sąd rodzinny, może on wymierzyć im karę kary to od 50 do 15000 do zasady sąd wydaje postanowienie po wysłuchaniu rodzica. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy rodzic bez usprawiedliwienia nie stawi się na postanowienie doręcza się stronom. Rodzice mogą wnieść zażalenie. Rodzice mogą się usprawiedliwićSąd uchyla karę pieniężną w całości (może też uchylić część wymierzonej kary), jeżeli rodzice usprawiedliwią swoje zachowanie. Na usprawiedliwienie mają 14 uchyla karę pieniężną również wtedy, gdy rodzice przystąpią do nałożonych na nich jest: osoba, która nie ukończyła 18 lat – w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji; osoba, która ukończyła 13 lat, a nie ukończyła lat 17 – ten przedział wiekowy dotyczy osób, które dopuściły się dokonania czynu karalnego;Środki wychowawcze lub poprawcze stosuje się do ukończenia 21 roku życiaZobacz również serwis: Sprawy karne Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. Jakie kary może nałożyć pracodawca na pracowników za nieprzestrzeganie przepisów BHP? Czy zabranie premii to to samo co kara pieniężna? I jak prawidłowo nałożyć karę? Zapraszam do lektury. Kary za nieprzestrzeganie przepisów BHP Kodeks pracy przewiduje 3 rodzaje kar za nieprzestrzeganie przepisów BHP [1]: karę upomnienia, karę nagany, karę pieniężną. Karę upomnienia i karę nagany można otrzymać za nieprzestrzeganie przez pracownika: ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy. Karę pieniężną można otrzymać za nieprzestrzeganie przez pracownika: przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy. Czy kary stosuje się hierarchicznie? Wśród pracowników często panuje przekonanie, że kary należy stosować hierarchicznie, czyli karę upomnienia jako pierwszą, karę nagany jako kolejną, a karę pieniężną jako ostateczność. Jak to wygląda w rzeczywistości? Jak wiesz z poprzedniego akapitu, karę upomnienia i nagany nakłada się za inne przewinienia, a karę pieniężną za inne. Zwróć jednak uwagę, że za nieprzestrzeganie przepisów BHP można zostać ukaranym wszystkimi trzema rodzajami kar. Uszeregowanie kar w Kodeksie pracy w takiej kolejności sugeruje, że kara upomnienia jest karą najlżejszą, kara nagany jest już nieco bardziej surowa, a kara pieniężna jest najbardziej dotkliwa. Taka kolejność stosowania kar jest naturalna i powszechnie praktykowana. Jednak warto wiedzieć, że nie ma obowiązku stosowania kar w tej właśnie kolejności. Ostateczna decyzja o tym, którą karę zastosować za nieprzestrzeganie przepisów BHP, należy zawsze do pracodawcy. Kara pisemna czy ustna? Nałożenie kary ustnie nie jest równoznaczne z nałożeniem kary określonej przez Kodeks pracy. To zwyczajne zwrócenie pracownikowi uwagi. Zastosowanie kary, niezależnie której, musi być zawsze udokumentowane w postaci odpisu zawiadomienia o ukaraniu. Odpis ten należy umieścić w aktach osobowych pracownika. Po roku nienagannej pracy, kara zostaje uznana za niebyłą, a więc wyjęta z akt osobowych i zniszczona. Pracodawca może też, z własnej inicjatywy albo na wniosek wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu. Kara może również zostać uznana za niebyłą w razie uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary. Kara pieniężna – ile może wynosić? Kara pieniężna wzbudza najwięcej emocji, ponieważ jest dla pracownika najbardziej dotkliwa. Pracownicy często zastanawiają się ile może wynosić kara pieniężna. Kwoty te są ściśle określone przepisami, a ich konkretna wartość jest zależna od zarobków pracownika. Za jedno przekroczenie oraz za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy, kara nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika. Wysokość kar pieniężnych łącznie nie może przekraczać dziesiątej części wynagrodzenia. W obu sytuacjach jest mowa o wynagrodzeniu należnym do wypłaty, czyli po niezbędnych potrąceniach wynikających z przepisów. Warto dodać, że wpływy z kar pieniężnych należy przeznaczyć na poprawę warunków BHP. Prawidłowość wydatkowania środków z kar pieniężnych kontrolują związki zawodowe oraz Państwowa Inspekcja Pracy. Wolna od potrąceń musi pozostać kwota 90% minimalnego wynagrodzenia. Kara pieniężna a zabranie premii Pracownicy często mylą zabranie premii z kodeksową karą pieniężną. Tymczasem to dwie odrębne kwestie. Kara pieniężna zostaje nałożona za naruszenie przepisów i wymaga zachowania odpowiedniej procedury. Premia natomiast jest nagrodą, dodatkowym bonusem do wynagrodzenia. Nieobowiązkowym. Zasady przyznawania premii są precyzyjnie określone w zakładowym regulaminie wynagrodzeń. W każdym zakładzie zasady przyznawania (i nieprzyznawania) premii są różne. Warto wiedzieć, że bardzo często premia jest uznaniowa, a więc jej przyznanie zależy całkowicie od woli pracodawcy. Nieotrzymanie premii nie jest zatem karą pieniężną w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Kara pieniężna a odszkodowanie za poniesioną szkodę Jeżeli pracodawca na skutek nieusprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy poniósł szkodę, to może z tego tytułu dochodzić od pracownika odszkodowania (w wysokości poniesionych strat) na drodze postępowania sądowego. Kto nakłada kary Kary nakłada pracodawca. Może to zrobić z własnej inicjatywy, jak i na wniosek. Pracownik służby BHP jest uprawniony do występowania do pracodawcy z wnioskiem o zastosowanie kary za łamanie przepisów BHP [2]. Pamiętaj, że służba BHP nie nakłada kar osobiście! Wniosek o ukaranie pracownika znajdziesz w lekcji #3 Programu „BHP na start” Jak prawidłowo nałożyć karę Pracodawca ma 14 dni na nałożenie kary. Czas ten biegnie od momentu, gdy pracodawca dowie się o złamaniu przepisów przez pracownika. Procedura prawidłowego nakładania kary powinna przebiegać następująco: 1. Pracodawca chcący ukarać pracownika musi go najpierw wysłuchać. Słowo „wysłuchać” sugeruje, że forma rozmowy jest jedyną dopuszczalną. Nie można więc żądać od pracownika wyjaśnień pisemnych. Jeżeli pracownik nie może zostać wysłuchany z powodu swojej nieobecności w zakładzie, bieg dwutygodniowego terminu się nie rozpoczyna, aż do momentu powrotu pracownika. Jeżeli termin ten jest już rozpoczęty, to ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy. 2. Po wysłuchaniu pracownika, pracodawca może uwzględnić jego wyjaśnienia i odstąpić od nałożenia kary. 3. Jeżeli pracodawca zdecyduje się wymierzyć pracownikowi karę, musi zawiadomić go o tym fakcie na piśmie podając: rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. 4. Odpis zawiadomienia o zastosowaniu kary składa się do akt osobowych pracownika. Sprzeciw pracownika Jeżeli ukaranie nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa (czyli wyżej opisanej procedury), pracownik może wnieść do pracodawcy sprzeciw. Ma na to 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu. Decyzję o uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu podejmuje pracodawca, po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Jeżeli pracodawca nie odrzuci sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia, jest to równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu pracownika. Jeżeli pracodawca odrzuci sprzeciw pracownika, to wówczas pracownik ten ma 14 dni (od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu) aby wystąpić do sądu pracy o uchyleniezastosowanej wobec niego kary. W sytuacji, w której pracodawca uwzględni sprzeciw albo sąd pracy uchyli karę, pracodawca musi zwrócić pracownikowi równowartość kwoty kary. Przedawnienia Zastosowanie kary staje się niemożliwe, kiedy upłyną 2 tygodnie od chwili, gdy pracodawca dowie się o naruszeniu obowiązków pracowniczych. Kary nie będzie można również nałożyć po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się naruszenia przez pracownika. Pytania Czytelników Pytanie 1: „Czy można zabrać pracownikowi premię i jednocześnie nałożyć karę pieniężną? Czy nie jest to podwójne karanie?” Odpowiedź: Jeżeli premia jest uznaniowa, czyli jest nagrodą, o której przyznaniu lub odebraniu decyduje pracodawca, można jej nie przyznać pracownikowi bez konkretnego powodu. Nałożenie kodeksowej kary pieniężnej jest oddzielną czynnością. Mogą zatem wystąpić równocześnie i nie powoduje to sprzeczności. Należy tu jednak zawsze indywidualnie przeanalizować zapisy zakładowego regulaminu pracy i regulaminu wynagrodzeń oraz pamiętać o minimalnej kwocie wolnej od potrąceń. Pytanie 2: „Czy można ukarać pracownika naganą i karą pieniężną?” Odpowiedź: Nie można nałożyć na pracownika jednocześnie dwóch kar przewidzianych w Kodeksie pracy za jedno przewinienie. Zatem albo kara nagany, albo kara pieniężna, albo upomnienie. Jeżeli jednak autor pytania mylnie zastosował pojęcie kary pieniężnej zamiast nieprzyznania premii, to taka sytuacja jest możliwa. Zabranie premii na ogół nie jest karą pieniężną w myśl przepisów Kodeksu pracy. Pytanie 3: „Ile może wynosić kara, kiedy zarabia się minimalną krajową?” Odpowiedź: Równowartość jednodniowego wynagrodzenia albo nie więcej niż dziesiątą część wynagrodzenia. Wolna od potrąceń musi zawsze pozostać kwota 90% wynagrodzenia minimalnego. Pytanie 4: „Czy zastosowanie kar wobec pracownika jest odnotowywane w świadectwie pracy?” Odpowiedź: Nie. W świadectwie pracy nie umieszcza się informacji o karach porządkowych zastosowanych wobec pracownika, zarówno aktualnie trwających, jak i tych uznanych już za niebyłe. Jedynym śladem przewinień pracownika, który zostaje w świadectwie pracy to ewentualnie tryb rozwiązania umowy o pracę, czyli rozwiązanie umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika, tzw. potocznie „dyscyplinarka”. Pytanie 5: „Co to znaczy: rok nienagannej pracy?” Odpowiedź: To czas, w którym pracownik pracował bez otrzymywania kolejnych kar porządkowych. Musi wynosić on cały rok, aby poprzednia kara porządkowa mogła być uznana za niebyłą, a więc wyjęta z akt osobowych i zniszczona. Podsumowanie Kodeks pracy przewiduje trzy rodzaje kar za nieprzestrzeganie przepisów BHP: upomnienie, naganę i karę pieniężną. O wyborze kary decyduje pracodawca. Odebranie premii nie jest równoznaczne z karą pieniężną i w większości sytuacji może być stosowane równocześnie. W każdym zakładzie, w regulaminie pracy powinny być określone zasady stosowania kar porządkowych. W regulaminie wynagrodzeń z kolei znajdują się zasady przyznawania premii. Przed nałożeniem kary, pracownik musi zostać wysłuchany. Odpis o zastosowaniu kary umieszcza się w aktach osobowych. Po roku nienagannej pracy, kara może zostać uznana za niebyłą. Powiązane artykuły: Obowiązki pracownika w zakresie BHP Obowiązki osób kierujących pracownikami w zakresie BHP Społeczna inspekcja pracy Wszystko o instrukcjach BHP Jak sobie radzić z pracownikami, którzy są roszczeniowi i wszystko wiedzą lepiej? Kto ponosi odpowiedzialność za stan BHP w zakładzie? Podstawy prawne: [1] Art. 108 – 113 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy 1974 nr 24 poz. 141 z późn. zm. [2] § 3 pkt 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy 1997 nr 109 poz. 704 z późn. zm.

kara za niechodzenie na praktyki